Vindolanda Roman Camp
Maandag 16 juni
Na een heerlijk rustige nacht is het eerst tijd voor ons ontbijtritueel (koffie maken, broodje eten, afwasje doen en de bus weer rijklaar maken, heerlijke routine)
Daarna rijden we naar de grens met Engeland. Op Carter Bar nemen we afscheid van Schotland.
Via de A68 en A69 rijden we naar Vindolanda Roman Camp, langs Hadrians wall. Hier vlak bij hebben we Homestead camp al eens bezocht, met Sam. Maar dit is echt dé grote jongen hier. En nog lang niet helemaal opgegraven, er zijn op dit moment weer opgravingen bezig. Maar eerst bezoeken we het museum. Fantastisch om te zien wat ze hier allemaal gevonden hebben, en vooral in wat voor goede staat alles is. Waanzinnig! Echt de moeite van een bezoek waard.
En dan naar de resten van het kamp zelf. Er zijn meerdere stadia gevonden en over 400 jaar zijn er in totaal 9 kampen gebouwd op deze plek. En er is een complete Vicus gevonden: een dorpje waar alle werklui woonden die zo’n kamp ondersteunden en hele gezinnen, vaak ook die van de soldaten. Heel tof.
En dus die opgravingen, leuk om te zien hoe men aan het ploeteren is. Toch ooit een keertje kijken of ik een weekje ergens kan helpen #jeugddroom..
En dan weer door, het is nog een stuk rijden en het rijden hier is vrij intensief.
We proberen daarom zo lang mogelijk op de A68 te blijven richting het zuiden en dan naar Barnard Castle. Een super koddig marktstadje, maar we zijn zo afgedraaid en muwr gehobbeld dat we er doorheen rijden en naar de camping gaan. Dit keer een typische kleine boerderijcamping, Bowfield Farm, vlak bij de A66.
De boer is niet thuis, dus ik bel even. Zet maar neer, was de boodschap. Prima! Relaxen, hapje eten koken, stukje lopen en dan het spektakel van de steenuiltjes volgen.
Er zit een nest in een van de schuren bij de camping en een jong is uitgevlogen (takkeling noemen wij dat, wel uit het nest, maar nog niet te ver). Althans, dat vliegen wil nog niet zo goed, dus hij zit op de grond, bij een bloembak. De ouders proberen voor te doen hoe hij weer in het nest moet komen, maar dat lukt dus niet zo goed.
Anyway, een heel gedoe en de volgende dag zat het kuiken nog achter de bloembak, arm ding.. Maar het hoort er bij en komt vast goed!