Bow Fiddle Rock, Portsoy en Highland games Cornhill
Zaterdag 7 juni
Na een zeer rustige nacht heel diep slapen worden we met mooi weer wakker. We lopen voor we wegrijden even langs het water, het is een mooi plekje hier, zeker een aanrader. En het is duidelijk weekend; we komen een vriendelijk groetend hardloopclubje tegen.
We rijden naar Portknockie om Bow Fiddle Rock beter te bekijken. Het is een markante rotsformatie waar veel vogels broeden. We zien meeuwen, aalscholvers met kuikens, zeekoeten en alken.
Dan rijden we verder langs de coastal route naar het oosten. We wilden een kasteelrunie bezoeken maar zowel de weg als de ruine zijn afgesloten. Dan maar door. We komen in Portsoy uit. Ik rij op de gok naar beneden het haventje in, en kan pardoes zomaar parkeren zonder problemen. We lopen rond in het 17e eeuwse deel van dit pittoreske haventje en scoren koffie met gebak.
Ook lopen we een galerie binnen waar prachtige werken hangen van lokale kunstenaars. We lopen weer naar buiten met een hele leuke muis genaamd Wilfred (gemaakt door Suzie Marsh). Voor in de nieuwe keuken.
Dan rijden we richting Speyside. We hebben Stratishla op de planning, maar bij een afslag worden we op andere gedachten gebracht. Er staan verkeersregelaars voor een hardloopwedstrijd, en ik zie ook borden: er zijn Highland Games aan de gang! Hier vlak bij! Dus hoppa, we slaan niet rechts maar links af en zoeken waar de games zijn. 2 Mijl verderop komen we door Cornhill en worden we naar een parkeerveld geleid. Gevonden!
Leuk zo spontaan. Het is een klein evenement en er doen opvallend genoeg wat Nederlanders mee, grappig. We kijken naar het verspringen, ‘over the top’, ‘tossing the hammer’ en de ‘tug of war’. Ook zijn er twee piper bands die hun kunsten laten zien en horen.
En de voorman van de Stratishla Pipers wilde erg graag met me op de foto..
Erg leuk om zo spontaan games tegen te komen, had er al geen rekening meer mee gehouden.
Dan weer naar de volgende camping. We hebben voor 2 nachten geboekt op Speyside Gardens, een camping binnen de Victoriaanse muren van ooit een grote tuin. Nu een mooie, boomrijke en rustige camping. Tijd voor de was en dat soort dingen. Even onthaasten.
Zondag 8 juni
Het blijkt een dag van nagenoeg niets doen. We slapen uit, doen erg lang over koffie en ontbijt (worsjes en eitjes van de cadac) en zitten heerlijk in het zonnetje buiten. We ruimen een beetje op, vegen de boel uit en verstellen een kastdeurtje die de neiging heeft tijdens het rijden los te wippen omdat ie iets te scheef hangt. Mijn stoel wiebelt ook nogal en er blijkt een boutje kwijt. Na wat gedenk en geimproviseer halen we een nutteloze bout van het (half gedemonteerde) fietsenrek en warempel het past! Stoel weer gefikst en ik kan weer rustig zitten en verder lezen.
Het barst hier van de vogels, ik spot mussen, mezen, vinken, distelvinken, bonte kraaien, gewone kraaien, boomkruipers, spechten, meeuwen en buizerds. En een rode eekhoorn. Hoewel die thuis in Wierden onze tuin terroriseert, is het hier een zeldzame verschijning en met uitsterven bedreigd. Dus ik ben extra blij met mijn waarneming. Ze hebben hier een mooie veilige haven op deze rustige ommuurde camping. En ondertussen is de was bijna droog.
Morgen weer op pad. Ik bel vast met de volgende overnachtingsplek: een door Nederlanders gerunde ‘aire’. Daarover morgen meer..