Schotland 2025

Clava Cairns, Cawdor Castle en Orka’s

Vrijdag 6 juni

Op de camping is een kleine foodtruck, die ook ontbijtjes doet. Dus met een goed gevulde maag pakken we op en gaan we weer op pad. Eerst boodschappen doen bij een Super Tesco in Inverness, en dan bezoeken we de Clava Cairns. Deze 4000 jaar oude graftombes zijn mooi bewaard gebeleven (en deels door de 19e eeuwse antiquarians, de voorlopers van de archeoloog, weer ‘gerestaureerd’). Mooi om te zien. 

Dan rijden we een klein stukje door naar Cawdor Castle.

Dit prachtige sprookjeskasteel is nog steeds ‘gewoon’ bewoond en je loop door de vertrekken die de Lady ‘gewoon’ gebruikt. De slaapkamers zijn ook in gebruik en als er gasten zijn verblijven ze dus in deze museale setting. Bizar idee. Maar erg leuk om met de audio tour er doorheen te lopen.

Maar dan de tuinen. Die zijn echt waanzinnig mooi. Daar lopen we met open mond rond, prachtig. Nu was ik er al eens geweest, 24 jaar geleden, dus ik wist we dat het mooi was, maar nog verraste het me.

We hebben nog een stukje door het bos gewandeld en toen waren we weer bij de bus. 

We rijden nu richting Cullin. De wegen hier zijn een stuk drukker en het is merkbaar dat we echt weer in drukker bewoond gebied zitten. Het landschap is glooiend. Iets voorbij Elgin pakken we de coastal route die ons langs enkele vervallen vissersdorpjes leidt, en zeehondenkolonies, en dan uiteindelijk ook Cullin. Een leuk plaatsje, met een groot viaduct, aan zee. Hier parkeren we op de ‘cummunity’ camper plaats. Keurig verzorgde plekken met veel ruimte en zicht op zee. 

We kunnen heerlijk buiten ons biertje drinken. Ik heb de verrekijker er bij, je weet maar nooit, hier zwemt wel het een en ander. Ik grap nog dat een dolfijn leuk zou zijn, of een orka, ook goed. Dus.. 

Er komt een vrouw langs die ons er op wijst dat een stukje verderop langs de kust daadwerkelijk Orka’s gespot zijn. En dat ze verwacht dat ze langs Cullin zullen zwemmen zodra ze uitgegeten zijn. Niet normaal! Dus..  

We rennen naar de lokale chippie, achterom kijkend of ze niet net lang zwemmen, en nemen de fish ’n chips mee naar de bus. Ik kom nauwelijks aan eten toe, maar helaas; alles wat zwemt is tot nu toe vogel. 

Het betrekt en we gaan binnen zitten, kopje thee er bij. Ik blijf toch steeds turen. Je weet maar nooit. En net op het moment dat ik de verrekijker echt op wil bergen zie ik een paar bootjes die zich ‘raar’ gedragen achter Bow Fiddle Rock komen. En ja hoor!! Daar zijn ze! Een pod van 5-6 orka’s wat naar open zee zwemt. Waanzinnig! Dit is de zogenaamde ‘Mousa’ pod en die zwemmen vooral tussen Ijsland Shetland en Orkney rond, en dus nu ook hier! We zien later op een ‘watchers’ faceboekgroep dat ze bij Portknockie heel dicht langs de rotsen zijn gekomen. Voor ons waren ze zo’n 1,5 km ver, maar goed te zien met de verrekijker en telens. Waanzinnig!

Na ongeveer 20-25 minuten zijn ze voorbij en verdwenen in de verte. Kunnen wij onze thee opdrinken en op tijd naar bed.