Dag 10

Donderdag 28 juli We staan iets vroeger op dan gebruikelijk. Sam was ook op tijd toe aan ontbijt. Vandaag willen we naar Dartmoor, een National Park net voorbij Exeter. Het staat bekend om het ruige landschap van heide en varens en de ‘tors’ die de heuvels bekronen. Een tor is een stenen bult op een heuvel, door weer en wind bloot komen te liggen in de loop der eeuwen. Maar voor we de tor’s gaan bekijken rijden we naar de Lydford Gorge. De diepste kloof van het zuiden van Engeland. Ook hier ben ik geweest als kind en het heeft toen veel indruk gemaakt.

Onderweg moet er wel eerst secondelijm gekocht worden. De zool van mijn wandelschoen heeft losgelaten! Nog nooit mee gemaakt.. Maar met wat lijm houden we de boel wel bij elkaar. Dat mijn vingers ook goed met lijm besmeurd raken neem ik maar voor lief.. We parkeren op de parkeerplaats bij de Devils Cauldron. We beginnen rond 12:00 aan de wandeling. Er is een route die je één kant op moet volgen. De paden zijn smal en elkaar passeren zou best link zijn op sommige plaatsen. Het is allemaal erg georganiseerd met bordjes met nummers (ook om aan te geven waar je zit mocht er iets mis gaan) en de twee ingangen plus entree en zo. We begonnen dus aan de ene kant, liepen bovenlangs richting de waterval naar de andere ingang. Dit stuk van de kloof is goed begaanbaar met een goed pad en trappen hoog boven in de kloof.

Het miezert nog iets, maar al snel klaart het op en breekt zelfs de zon door. De sprookjesachtige kloof is dan wel op zijn mooist. Bij de waterval dalen we af naar de voet van de White Lady en vervolgen we onze weg onder in de kloof, langs de rivier.

Het is heel erg mooi en een erg toffe wandeling om te maken. We doen het rustig aan. De paden zijn smal, glad en we proberen de andere mensen een beetje te ontwijken.

Doordat iedereen dezelfde kant op loopt lukt het goed om ze uit het zicht te houden. De spannende stukjes in het pad, pal langs de rotsen en een paar meter boven de rivier maken dat het voelt als een echt avontuurtje.

We komen bij de Devils Cauldron. Dit is een holte in de rotsen waar het water als een woeste kolk te keer gaat. De kloof is hier zo smal dat het haast een grot is waar je staat. Het water heeft een holte uitgesleten waar je helemaal in kan lopen via een loopbrug. Het is indrukwekkend en net zo tof als ik me herinnerde.

Hierna is het nog maar een klein stukje terug naar de ingang, tearoom en het winkeltje. We drinken koffie met wat lekkers en kopen wat Dartmoor IPA (ale). We stappen weer in de auto en rijden over Dartmoor richting het oosten. Het is prachtig. We krijgen vlak na Tavistock de eerste tor in beeld: Coxtor (alle tors hebben een naam). We rijden verder over de B3357 en B3212 dwars door het gebied. Het is prachtig.

We besluiten ook nog even naar Haytor te rijden, dit is een van de meest markante en bekendste tors. Het uitzicht moet daar prachtig zijn zo werd ik eerder in de week al getipt door een mede kampeerster. Dat blijkt niet overdreven. Je kunt vanaf de Haytor helemaal over Dartmoor kijken. In het oosten richting Exeter, in het zuidoosten zien we de zee. Geweldig. We hangen er even rond en nemen de omgeving in ons op.

Bij de parkeerplaats hangen wat Dartmoor pony’s rond. Ook hier ‘wilde’ dieren dus, net als in New Forest, en in een eerder jaar in Exmoor. Leuk! We willen hier zeker nog een dagje wandelen. We rijden weer naar Honiton voor de boodschappen en hangen nog even lekker in het zonnetje bij de tent. We gaan op tijd naar bed.