Luxemburg 2017 (deel 1)

Dit jaar hebben we er voor gekozen een korte vakantie in de buurt te houden. Onze keuze is op Luxemburg gevallen. Hier zijn we in 2005 ook geweest en dat beviel goed. Dit keer hebben we een kampeerplekje aan de Süre bij Goebelsmühle op Camping du Nord.
Het zal een echte uitrust-kampeertrip worden en ik heb dan ook niet zo heel veel geschreven. Maar uiteraard genoeg om weer een verslagje samen te stellen..

Dinsdag 25 juli

Omdat het maar 4 uur rijden is doen we het rustig aan. Rond 10.30 gaan we op weg. Het is wat drukkig op de weg, veel getreuzel, maar we blijven redelijk op schema. In België is het traditioneel onmeunig prutweer en de slechte weg maakt dat het waardeloos rijdt.

Maar goed. In Luxemburg wordt de weg acuut beter en de lucht droger. Rond 14.45 komen we aan bij de camping en kunnen we opbouwen. Het is (voor ons doen) een redelijk grote camping, gericht op gezinnen maar met een lekker ongedwongen sfeer. Er is enige animatie zo nu en dan en dat concentreert zich allemaal rond de receptie/wc gebouw. Wij zitten daar vrij ver vanaf. Er drijven soms wat kinderen voorbij in de rivier en er spelen regelmatig wat honden in het water. Helemaal prima. Het sputtert een beetje als we aankomen maar we krijgen de tent droog op.

Na bij gekomen te zijn van de gebruikelijke inspanningshoofdpijn rijden we door de prachtige heuvels naar de supermarkt in Diekirch. Daar verdwaal ik bijna in de enorme super, maar kom toch weer met de boodschappen naar buiten. We eten lekker en doen verder niets meer. Ondanks dat het dichtbij is, is zo’n reis en opzetgedoe best vermoeiend.

Woensdag 26 juli

Zo’n eerste nacht is altijd wat rommelig maar we liggen lekker. Het is ’s nachts doodstil op een enkele uil na.
Ik ben al vroeg wakker en ga lekker koffie zetten en zo. Er blijken hier ijsvogels te zitten, ze scheren voor de tent langs over de rivier. Prachtig!

Het is heel aardig weer en we wandelen vanaf de camping richting het volgende gehucht, Dirbach, langs de Süre.

Dirbach bestaat uit een paar huizen, blokhutjes en een restaurant wat tegen de bergwand aangeplakt zit. Sam neemt nog even een duik in het water, het is hier wat dieper en er is een soort stuw.

Het wandelpad loopt over het terras van het restaurant naar een bruggetje over het water. Hier lopen we verder om langs de rivier weer terug te lopen. Al snel klimmen we langs de berg omhoog en wordt het paadje smal en best spannend met die steile diepte naast ons. We lopen hier hoog boven het water en moeten een paar prachtige uitstekende rotsformaties passeren. Gelukkig hebben ze hier een leuning aangebracht.

Als we de Formation rocheuses Rouschteschleen voorbij zijn komen we uiteindelijk op de asfaltweg uit die naar de camping leidt.

Het was geen lange wandeling maar door het onverwacht spannende stukje en de klim wel heel mooi en genoeg voor vandaag. We luieren lekker in de zon, doen nog een keertje boodschappen, eten en dan niets meer.

Naar deel 2