Na een heerlijk lange nacht werden we wakker van de wind. Het was aardig gaan waaien en er waren veel wolken. MacCleod’s table was niet meer te zien. Na een heel rustig ontbijt besloten we dan ook de auto te pakken en naar Neist Point te rijden. Daar schijn je veel vogels en zeedieren te kunnen zien. Er we zouden niet veel hoeven lopen. Gelukkig, aangezien de spieren en gewrichten duidelijk te zwaar belast waren gisteren.

We gingen bij de camping rechtsaf richting het zuiden. Je komt dan vanzelf bij de B884 die in oostelijke richting via Colbost, Glendale en Waterstein naar de parkeerplaats bij Neist Point voert.

Een prachtige route met veel schaapjes en een klein loch (Loch Môr) vlak aan zee. Vanaf de parkeerplaats loopt een pad  over de rotsformatie naar de punt toe.

Het was een stevige afdaling met als gevolg protesterende knieën. Maar dit protest hebben we terzijde geschoven, zeker toen we de vogels ontdekten in de kliffen; meeuwen en alkjes.

Een stukje verder kwam het lighthouse in zicht.

Er achter ontwaarden we vreemde steenformaties. Het bleken toerentjes van losse stenen te zijn, best een bizar gezicht. Bezoekers van de Point hebben dit prachtige schouwspel blijkbaar stukje bij beetje gemaakt.

Na een tijdje vergeefs wachten op walvissen zijn we weer aan de klim naar boven begonnen. Gelukkig ging omhoog makkelijker dan omlaag. Ondanks de zere knieën toch goed dat we in beweging zijn gekomen!

Op de terugweg 2 stops gemaakt bij een sieradenwinkeltje Skye Silver en bij het Folk museum.

Museum is eigenlijk een groot woord. Het bestaat uit een entreehuisje met een dak dat eigenlijk een bootje is. Er zat ook niemand in, je moest dus zelf betalen voor de entree.

Toch leuk om even binnen te kijken. Het stonk er erg naar turfvuur, je zou er moeten wonen…

Hierna zijn we doorgereden naar Portree voor boodschappen. Daarna hebben we lekker bij de tent zitten relaxen. Een rustig dagje dus, maar wel erg leuk!